zondag 22 maart 2015

Yogabag

"Volgens mij is yoga echt wel iets voor jou..."


Met die woorden probeerde mijn collega mij te overtuigen om mij ook eens aan yoga te wagen.


Ik bleef echter een beetje weigerachtig: zou ik daar wel tijd genoeg voor hebben?, zou dat allemaal niet te traag gaan voor mij (mensen die mij goed kennen, weten dat ik graag heb dat de zaken avanceren)?, zou ik wel lenig genoeg zijn?, etcetera, etcetera.


Na wat research besloot ik het toch een kans te geven. De eerste lessen waren wat aarzelend, maar na enige tijd begon ik de positieve effecten na een yogales te voelen: ik sliep veel beter, ik was helemaal relax na een yogasessie, de mallemolen in mijn hoofd werd even 'on hold' gezet en de vervelende rugpijn waar ik vaak last van heb, verminderde zowaar.


U begrijpt dus: ik ben ondertussen helemaal 'into yoga' en na een half jaar gezeul met mijn matje werd het tijd om een deftige yogabag te naaien (alle redenen zijn goed om iets te naaien, nietwaar?).


Mijn keuze viel op de Ida II uit het boek 'mijn tas': aan de binnenkant groot genoeg voor een kussentje, een flesje water en mijn telefoon en aan de buitenkant plaats om mijn matje op te bergen.


Bijkomend voordeel is dat de tas ook gewoon heel handig is voor een dagje strand, waarbij het yogamatje dan gewoon kan plaatsmaken voor een zachte strandhanddoek (je ziet: ik ben een praktische vrouw).

 
de binnenkant is een fris veritas-stofje
 
ruim plaats genoeg voor een kussentje

 
aan de ene buitenkant is er een praktisch opbergvak


en aan de andere buitenkant is er plaats voor mijn yogamatje!

 
 
 
 
Lieve groet,
 
Victorine


Final touch voor mijn LBD

Selfish sewing: nooit gedacht dat ik daar zoveel voldoening van zou hebben..


Ik vertelde hier al dat ik voor mezelf een LBD maakte. Mijn man was via zijn werk uitgenodigd op een feestje en ik mocht mee (en we maakten er ineens een weekendje quality time van)!


Mijn jurkje zou dus goed van pas komen, maar ik wou er nog een final touch aan toevoegen.


Voor het kleedje had ik 2 meter zwarte stof gekocht en ik had daarvan nog een klein lapje over. Net genoeg om een Tilly als clutch te maken met een gouden paspel als accentje!


Ik vind die Tilly (die ik hier ook al eens maakte) echt een zalig patroontje: ideaal om restjes stof te verwerken, leuk als kadoverpakking, heel snel klaar en handig als kleine clutch op een feestje (net groot genoeg voor mijn telefoon en mijn lippenstift).

 
 
 
 
Het werd een zalige avond met lekker eten, fijne mensen en leuke gesprekken en volgens mij zat mijn kleedje daar wel voor iets tussen!



                                                              Lieve groet,


                                                               Victorine







vrijdag 20 maart 2015

Selfish sewing: mijn handmade LBD!

Ooit las ik in het boek "little black book" van de blogster Sofie Valkiers het zinnetje "creëer je eigen signature style".


Daarmee wou Sofie eigenlijk duidelijk maken dat je vooral je eigen stijl moet zoeken en niet altijd slaafs de modetrends moet volgen.


Voor mij klopt dat gevoel helemaal: ik laat mij graag inspireren door mode-iconen van jaren geleden (love the Jackie O'-style) en in de heersende modetrends vind ik niet altijd mijn goesting (vaak ook wel, hoor, te oordelen aan de afrekening van mijn visakaart).


Daarom besloot ik om toch maar eens een poging te ondernemen om kledij voor mezelf te maken (kan ik helemaal mijn goesting doen qua stijl en stoffenkeuze)!


Mijn 1ste projectje werd een Little Black Dress, omdat ik van mening ben dat een LBD een tijdloos stuk is die met een paar mooie schoenen en een schone sjakos altijd stijlvol is.


Ik had lang geleden al mijn zinnen gezet op de June dress uit La maison Victor en ik kocht een lap zwarte stof.

 

 


'The making of' was echter niet zo evident: als auto-didact is het voor mij toch altijd wat zoeken wat ze bedoelen met beleg (is dat niet iets voor op de boterham?), omzoomen, enz. (lang leve google en you tube!) + zoals dat zo vaak gaat bij mij was het weer last-minute werk (lees: 5 dagen voor het bewuste feestje kwam ik pas op het idee om zelf mijn outfit te maken).


Ik had al wel door dat die June dress niet echt voor beginners was, maar koppig als ik ben, negeerde ik die boodschap, want ik vond het een geweldig leuk modelleke die perfect zou zijn voor het feestje enkele dagen later.


Het ineen stikken van het voorpand en het achterpand verliep verbazingwekkend vlot (ik begon mij zelfs af te vragen wat er moeilijk was aan een jurkje naaien), maar toen kwam ik aan de rits en het bewuste 'beleg'... Wat heb ik daar toch mee gesukkeld! Ik heb de hele boel een paar keer vloekend aan de kant gezwierd, maar uiteindelijk had ik toch de courage (en vooral: het geduld) om het jurkje af te werken.


Na de pasbeurt was ik helemaal in mijn nopjes, want het kleedje zit echt als gegoten! Al het gesukkel was op slag vergeten en ik was onmiddellijk helemaal in party-modus!






het rugpand is mooi diep uitgesneden




                                                                   Lieve groet,


                                                                    Victorine

woensdag 11 maart 2015

een pakje zachtheid

Zoals je hier, hier en hier al kon lezen, worden de presentjes voor verjaardagskadootjes ten huize Victorine graag aangevuld met iets hand made.


Toen dochterlief uitgenodigd werd op het slaap/verjaardagsfeestje van 1 van haar vriendinnen stelde ik voor om een pakje zachtheid te maken.


Het meisje verloor enkele jaren geleden haar papa en ik wou daarom graag iets maken dat aanvoelt als een welgemeende knuffel.


Van een fleece dekentje en een fris Veritas stofje maakte ik een cosy dekentje: simpel weg de goeie kanten op elkaar leggen, stikken, keren door keergat en doorstikken langs de 'juiste' kant.


Ik had nog wat stof over en besloot een uurtje voor de aanvang van het feestje (ik zal dat last-minute-gedoe nooit afleren vrees ik) om nog een kussensloop te maken. Volgens de handleiding van Mina Dotter pimpte ik het sloopje met rode paspel en op de valreep was ons pakje zachtheid klaar!







 
 Lieve groet,


                                                                         Victorine



vrijdag 6 maart 2015

En nog een kadootje

"Een boek! Dat zou hij het liefst krijgen als kadootje."

Dit vastberaden antwoord kreeg ik van zoonlief toen ik hem vroeg wat hij wou geven als geschenkje op het verjaardagsfeestje van zijn klasvriend Gils.

Na wat heen-en-weer-gemail met de mama van Gils konden we uitvissen welke titel bovenaan zijn verlanglijstje stond.

Omdat ik graag een persoonlijke toets toevoeg aan een kadootje, maakte ik als verpakking voor het boek opnieuw een boekenhoesje (deed ik hier en hier ook al eens).

De originele tutorial van de hoes is jammer genoeg niet meer online te vinden (god zij dank dat ik die tuto als bij toeval eens uitgeprint had), maar voor de geïnteresseerden wil ik gerust bij de volgende boekenhoes-in-wording wel enkele foto's nemen en een poging doen om een tutorial te maken!








Lieve groet,

Victorine

zondag 1 maart 2015

slow cooking

Ik hou van koken.

Niet alleen als noodzakelijk kwaad om mijn gezin gezonde kost voor te zetten (en dan liefst snelle gezonde kost zoals je hier kan lezen), maar vooral als ultieme vorm van ontspanning.

Ik kan uren aan een stuk zitten bladeren in mijn kookboeken, ik ben zo iemand die kilometers om zou rijden voor goeie en pure ingrediënten en ik beschouw het serveren van een smakelijke maaltijd (met een lekker glas wijn uiteraard) aan mijn geliefden als het summum van geluk.

Ik heb er niet zo vaak de tijd voor, maar af en toe trek ik mij een hele zondagnamiddag terug in mijn keuken waar ik mij kan uitleven in het maken van stoofpotjes of het aanvullen van mijn diepvriesvoorraad fonds (trust me: eens je zelf je eigen fonds gaat trekken, wil je nooit meer potjes- of bouillonblokjes gedoe meer, hoor).

Zo ook vandaag: ik maakte op de wijze van Peter Goossens himself een ouderwets gebraden kippetje. Het vraagt enkele uurtjes sudder geduld (wat een aroma in de keuken!), maar de smaak is fenomenaal!

Voor wie zich ook eens aan slow cooking wil wagen: het recept kan je hier vinden.

 
 
 
Lieve groet,
Victorine